Bayramiç ve yöresi İlkçağlarda Truva Krallığının sınırları içindedir. Ortaçağ boyunca büyükçe bir Rum Köyü olarak kalmıştır. Bizanslılara bağlı olduğu dönemde bugünkü Tepe Camii’nin bulunduğu yerde bir Kır Kilisesi bulunmaktadır. Genellikle hayvancılık yapan göçebe halk, bayramlarda ve dini günlerde burada toplanmaktadır. Bayramiç 1357 Yılında Türklerin Rumeli’ye geçişleri sırasında Süleyman Paşa tarafından görevlendirilen Ahi Hızır Emir Bey tarafından fethedilmiş ve Emir Bey Bayramiç’e yerleşmiştir. O sıralarda esas şehir Menderes Çayı kenarında ve Dut alan denilen yerdedir. Ahi Hızır Emir Bey Tepe Camii’ni yaptırmıştır. Bundan sonra, Türk boyları bu Camii etrafına ve bugünkü şehir merkezine yerleşmeye başlamışlardır. Önceleri göçebe halk, bayramlarda ve dini törenler için buraya toplanıp dağıldığından, bayram yeri anlamına “Bayram İçi” veya “Bayram İçin” adı verilmiştir. Bu söyleyiş zamanla “Bayramiç” şeklini alarak kasabanın adı olmuştur.
Bayramiç’ten sonra, çevredeki ilk yerleşme merkezleri Türklerin Rumeli’ye geçişlerinde öncülük yapan Ahi Hızır Emir Beyin ordusundaki Türkmen,Yahşi ve Saçaklı Beylere ödül olarak verilen Türkmenli,Yahşi eli ve Saçaklı köyleridir. Bayramiç çevresinde Homeros’un İliada destanında bahsedilen Hacıköy Köyünde (Hisarlık), Kurşunlu Köyünde (Skepsis) ve Çaldağ Köyünde (Kebrene)' ye ait bazı şehir kalıntılarına rastlanıldığı gibi Yunanca adı İdallar (Yiğitler) olan ve Muratlar gibi Asya ve İran’da yaşayan eski kabile adlarını taşıyan köylerde vardır. 1691 Yılında Konya’nın Hadim Kasabasından Mustafa ve Ahmet isimli iki kardeş Bayramiç’e gelerek yerleşmişler, dericilik ve tabaklık yaparak kısa zamanda zengin olmuşlardır. O zaman Biga Sancağına bağlı olan Bayramiç’in Müteselliliğini (Vergilerini toplamayı) daha sonra da Kal’a-i Sultaniye (Çanakkale İli) ye bağlı olarak Bayramiç Sancaktarlığını almışlardır. Bayramiç, Sancaktar kardeşler zamanında gelişmeye başlamıştır.1805 Yılında Bucak, 1902 Yılında İlçe Merkezi olmuştur. Ayrıca 1882 yılında Belediye Teşkilatı kurulduğu söylenmektedir. Bayramiç İlçesi İstiklâl Savaşı sırasında önce Anzavur, daha sonra Yunanlılar tarafından işgal edilmiştir. İzmir’in Yunanlılar tarafından işgaline ilk tepki Seydişehir ile birlikte Bayramiç halkı tarafından gösterilmiştir. 22 Eylül 1922 tarihinde Milli Kuvvetlerin ilçeye gelmesi üzerine işgalci Yunan askerleri ilçeyi terk etmişlerdir.
COĞRAFİ YAPISI
Çanakkale İlinin güneyinde yer alan Bayramiç İlçesi, Güneyde Balıkesir İli, Edremit İlçesi ve Ayvacık İlçesi, Doğuda Çan İlçesi ve Yenice İlçesi, Batıda Ezine İlçesi ve Kuzeyde Çanakkale İli ile çevrilidir. Yüzölçümü: İlçenin yüzölçümü 1275 Km2’dir. Rakım 76 metredir. Bu yüzölçümünün arazi dağılışı ise şu şekildedir. Arazi Yapısı: Doğal Coğrafya: Bayramiç İlçesi Çanakkale İli’nin güneyinde, Marmara Bölgesinin güney batısında yer almaktadır. Bayramiç genellikle dağ ve tepelerle kaplıdır. İlçenin en yüksek dağı olan Kazdağı Güney doğuda yer alıp, doğuda Kazdağı’nın uzantısı olan Katran Dağları,batıda Dede Dağı ve Çaldağ ile kuzeyde Aladağ serisinden Kayalı Dağ vardır. 1767 Metre yüksekliği ile Kazdağı Çanakkale İli’nde birinci sırayı teşkil etmektedir. Bunu sırayla batıda Dede Dağı (765) M. ve Çaldağ (540)m ile Kuzeyde Aladağ serisinden Kayalı Dağ (877) m. takip etmektedir. Kazdağı’ndan çıkan akarsuların beslediği Menderes Çayı’nın geniş taban vadisi içinde Oluşturduğu Bayramiç-Ezine ovası geniş ve kalın birikinti tabakası (Alüvyon) ile örtülü olup, her türlü tarıma elverişlidir.
Eski zaman arazisi olarak Kazdağı’nı gösterebiliriz. Killi, Kalkerli, Kireçli ve Demirli kırmızı topraklar bulunmaktadır. Kazdağı yöreleri Kristal, Kist, Granit ve her türlü Başkalaşmış kütlelerle kaplıdır. II. Zaman yereyleri mermerleşmiş kalkerlerden Kum, Taş, Kil ve Kistlerden oluşur. Bu yüzden buralardan Kireç Taşı çıkarılır. Çinko, Demir ve Mermer gibi II. Zaman madenleri de vardır.
İlçenin en önemli Akarsuyu; Kazdağı’ nın Ayazma denilen yerinden çıkan Evciler Deresi ile Çırpılar ve Karaköy Köylerinden gelen derelerin birleşmesi ile meydana gelen Menderes Çayıdır. Akarsu, Kasabanın içinden geçerek Bayramiç-Ezine ovasından akar, Ezine’de Akçin Çayı ile birleşir ve Karanlık Limanda denize dökülür. Uzunluğu 110 Km. dır. İlçe arazisinin sulanmasında bu çaydan geniş ölçüde yararlanılır. Menderes Çayı üzerine 1986 yılında yapımına başlanılan Bayramiç Barajı inşaatı tamamlanmış olup, Sulama Kanalları çalışmaları halen devam etmektedir. Bitki Örtüsü İlçenin doğal bitki örtüsü olan ormanlar toprakların % 63,16 sını oluşturur. Bu orana kültür dışı arazilerde girmektedir. Gerçek ormanlık alanlar % 56,20 oranındadır. Ormanlarda karışık cins ağaç toplulukları bulunur. İlçemiz ormanlarında yayvan ve iğne yapraklı bitkiler olan; Kızılçam, Karaçam, Meşe, Yabani Erik, Ahlat, Kestane, Kayın, Çınar, Ihlamur gibi ağaçlar bu topluluğun belirgin bitkileridir. Yetiştirilen bitki türlerinden ise; Elma, Zeytin, Armut, Badem, Şeftali çoğunlukta olanlardır. İklim Coğrafi bakımından ilçe iklimi Marmara İklim bölgesine girer. Yazları sıcak ve kurak, kışları yağışlı ve Akdeniz İklimine göre soğuk geçer. Yıllık toplam yağış 472 mm. dır. En fazla yağış 103,4 mm. ile Aralık ayında, en düşük yağış 0,7 mm. ile Şubat ayındadır. Genellikle Temmuz, Ağustos ve Eylül Ayları yağışsız geçmektedir.
Bayramiç Kaymakamlığı
Bayramiç’ten sonra, çevredeki ilk yerleşme merkezleri Türklerin Rumeli’ye geçişlerinde öncülük yapan Ahi Hızır Emir Beyin ordusundaki Türkmen,Yahşi ve Saçaklı Beylere ödül olarak verilen Türkmenli,Yahşi eli ve Saçaklı köyleridir. Bayramiç çevresinde Homeros’un İliada destanında bahsedilen Hacıköy Köyünde (Hisarlık), Kurşunlu Köyünde (Skepsis) ve Çaldağ Köyünde (Kebrene)' ye ait bazı şehir kalıntılarına rastlanıldığı gibi Yunanca adı İdallar (Yiğitler) olan ve Muratlar gibi Asya ve İran’da yaşayan eski kabile adlarını taşıyan köylerde vardır. 1691 Yılında Konya’nın Hadim Kasabasından Mustafa ve Ahmet isimli iki kardeş Bayramiç’e gelerek yerleşmişler, dericilik ve tabaklık yaparak kısa zamanda zengin olmuşlardır. O zaman Biga Sancağına bağlı olan Bayramiç’in Müteselliliğini (Vergilerini toplamayı) daha sonra da Kal’a-i Sultaniye (Çanakkale İli) ye bağlı olarak Bayramiç Sancaktarlığını almışlardır. Bayramiç, Sancaktar kardeşler zamanında gelişmeye başlamıştır.1805 Yılında Bucak, 1902 Yılında İlçe Merkezi olmuştur. Ayrıca 1882 yılında Belediye Teşkilatı kurulduğu söylenmektedir. Bayramiç İlçesi İstiklâl Savaşı sırasında önce Anzavur, daha sonra Yunanlılar tarafından işgal edilmiştir. İzmir’in Yunanlılar tarafından işgaline ilk tepki Seydişehir ile birlikte Bayramiç halkı tarafından gösterilmiştir. 22 Eylül 1922 tarihinde Milli Kuvvetlerin ilçeye gelmesi üzerine işgalci Yunan askerleri ilçeyi terk etmişlerdir.
COĞRAFİ YAPISI
Çanakkale İlinin güneyinde yer alan Bayramiç İlçesi, Güneyde Balıkesir İli, Edremit İlçesi ve Ayvacık İlçesi, Doğuda Çan İlçesi ve Yenice İlçesi, Batıda Ezine İlçesi ve Kuzeyde Çanakkale İli ile çevrilidir. Yüzölçümü: İlçenin yüzölçümü 1275 Km2’dir. Rakım 76 metredir. Bu yüzölçümünün arazi dağılışı ise şu şekildedir. Arazi Yapısı: Doğal Coğrafya: Bayramiç İlçesi Çanakkale İli’nin güneyinde, Marmara Bölgesinin güney batısında yer almaktadır. Bayramiç genellikle dağ ve tepelerle kaplıdır. İlçenin en yüksek dağı olan Kazdağı Güney doğuda yer alıp, doğuda Kazdağı’nın uzantısı olan Katran Dağları,batıda Dede Dağı ve Çaldağ ile kuzeyde Aladağ serisinden Kayalı Dağ vardır. 1767 Metre yüksekliği ile Kazdağı Çanakkale İli’nde birinci sırayı teşkil etmektedir. Bunu sırayla batıda Dede Dağı (765) M. ve Çaldağ (540)m ile Kuzeyde Aladağ serisinden Kayalı Dağ (877) m. takip etmektedir. Kazdağı’ndan çıkan akarsuların beslediği Menderes Çayı’nın geniş taban vadisi içinde Oluşturduğu Bayramiç-Ezine ovası geniş ve kalın birikinti tabakası (Alüvyon) ile örtülü olup, her türlü tarıma elverişlidir.
Eski zaman arazisi olarak Kazdağı’nı gösterebiliriz. Killi, Kalkerli, Kireçli ve Demirli kırmızı topraklar bulunmaktadır. Kazdağı yöreleri Kristal, Kist, Granit ve her türlü Başkalaşmış kütlelerle kaplıdır. II. Zaman yereyleri mermerleşmiş kalkerlerden Kum, Taş, Kil ve Kistlerden oluşur. Bu yüzden buralardan Kireç Taşı çıkarılır. Çinko, Demir ve Mermer gibi II. Zaman madenleri de vardır.
İlçenin en önemli Akarsuyu; Kazdağı’ nın Ayazma denilen yerinden çıkan Evciler Deresi ile Çırpılar ve Karaköy Köylerinden gelen derelerin birleşmesi ile meydana gelen Menderes Çayıdır. Akarsu, Kasabanın içinden geçerek Bayramiç-Ezine ovasından akar, Ezine’de Akçin Çayı ile birleşir ve Karanlık Limanda denize dökülür. Uzunluğu 110 Km. dır. İlçe arazisinin sulanmasında bu çaydan geniş ölçüde yararlanılır. Menderes Çayı üzerine 1986 yılında yapımına başlanılan Bayramiç Barajı inşaatı tamamlanmış olup, Sulama Kanalları çalışmaları halen devam etmektedir. Bitki Örtüsü İlçenin doğal bitki örtüsü olan ormanlar toprakların % 63,16 sını oluşturur. Bu orana kültür dışı arazilerde girmektedir. Gerçek ormanlık alanlar % 56,20 oranındadır. Ormanlarda karışık cins ağaç toplulukları bulunur. İlçemiz ormanlarında yayvan ve iğne yapraklı bitkiler olan; Kızılçam, Karaçam, Meşe, Yabani Erik, Ahlat, Kestane, Kayın, Çınar, Ihlamur gibi ağaçlar bu topluluğun belirgin bitkileridir. Yetiştirilen bitki türlerinden ise; Elma, Zeytin, Armut, Badem, Şeftali çoğunlukta olanlardır. İklim Coğrafi bakımından ilçe iklimi Marmara İklim bölgesine girer. Yazları sıcak ve kurak, kışları yağışlı ve Akdeniz İklimine göre soğuk geçer. Yıllık toplam yağış 472 mm. dır. En fazla yağış 103,4 mm. ile Aralık ayında, en düşük yağış 0,7 mm. ile Şubat ayındadır. Genellikle Temmuz, Ağustos ve Eylül Ayları yağışsız geçmektedir.
Bayramiç Kaymakamlığı
Bayramiç
18767
